Chlamydia – bakteria podstępna jak wirus

Chlamydie to gram-ujemne bakterie, które są bezwzględnymi pasożytami wewnątrzkomórkowymi. Przeżywają dzięki ATP gospodarza, ponieważ same nie są w stanie go wyprodukować. Schowane wewnątrz komórek czekają na korzystne warunki, żeby dać o sobie znać, powodując różne objawy chlamydiozy. Chorobę tę wywołują: Chlamydophilla pneumoniae i pisttaci oraz Chlamydia trachomatis.

Ich główną bronią jest umiejętność unikania mechanizmów obronnych komórek gospodarza, dzięki czemu mogą namnażać się bez przeszkód. Pod wpływem antybiotykoterapii lub niedoborów substancji odżywczych chlamydie wytwarzają ciałka przetrwalnikowe, które są niezauważalne dla organizmu, co w konsekwencji – jak w przypadku wirusów – może powodować przewlekłe, utajone zakażenia. Wszystkie gatunki chlamydii wykorzystują układ immunologiczny człowieka do rozprzestrzeniania się po organizmie i wywoływania uogólnionych zakażeń. Największą adaptację do zajmowania i namnażania się w makrofagach posiada C. pisttaci, która dzięki nim przemieszcza się do wątroby i serca.

Chlamydia pisttaci (ornitoza, papuzica) – jest gatunkiem głównie bytującym u ptaków. Do zakażenia człowieka dochodzi poprzez wdychanie zakażonych ptasich odchodów wraz z kurzem. W okresie od jednego do trzech tygodni od zakażenia może się pojawić atypowe zapalenie płuc lub objawy podobne do zwykłego przeziębienia. W ostrym przebiegu choroby dochodzi do powiększenia wątroby i śledziony. Kardiologiczna postać może obejmować zapalenie mięśnia sercowego, zapalenia osierdzia i wsierdzia.

Chlamydia pneumoniae – jest typową bakterią wywołującą zakażenia dróg oddechowych, a do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. U około 60% dorosłych osób odnotowuje się występowanie przeciwciał przeciwko tej bakterii. Zakażenia w większości mają charakter łagodny w postaci: bólu gardła, zapalenia zatok, objawów grypopodobnych, zapalenia oskrzeli, czy płuc. Przewlekła infekcja może dawać objawy zbliżone do astmy oskrzelowej. Samo zakażenie nie jest groźne, jednak otwiera wrota zakażenia dla innych drobnoustrojów.

Chlamydia trachomatis – przenoszona jest drogą płciową lub z zakażonej matki na dziecko przez łożysko, lub w trakcie porodu. Do typowych skutków zakażenia można zaliczyć zapalenie cewki moczowej i śluzowo-ropne zapalenie szyjki macicy, które u około 70% zakażonych przebiega bezobjawowo. Jeśli w wyniku infekcji C. trachomatis pojawiają się objawy, mają przeważnie łagodny przebieg w postaci upławów, krwawienia, pieczenia przy oddawaniu moczu, czy bólu w obszarze miednicy mniejszej. W wyniku powikłań przewlekłej infekcji pojawia się zapalenie jajników i zapalenie jajowodów, które może prowadzić do ich wtórnej niedrożności.

 Zarówno ostre, jak i przewlekłe (bezobjawowe) zapalenie narządów miednicy wywołane C.trachomatis może być związane z niepłodnością.

Koinfekcja Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorhoeae jest jedną z częstszych przyczyn zapalenia najądrzy u mężczyzn. Dodatkowo C. trachomatis może wywoływać zapalenie spojówek obejmujące ból i zaczerwienienie oczu, jak również przewlekłe zapalenie spojówek i rogówki nazywane Jaglicą. Choroba ta prowadzi do powstawania powierzchniowych blizn, a w konsekwencji do utraty wzroku.

Jak sobie pomóc?

Chlamydie – to dosyć podstępne bakterie, które bardzo skutecznie chowają się przed środkami leczniczymi. Chociaż w łatwy sposób rozprzestrzeniają się po całym organizmie, terapię może ułatwić ustalenie, gdzie znajduję się główne źródło zapalenia. Indywidualna terapia biorezonansem aktywnym, jak i wsparcie odporności przeciwbakteryjnej jest najszybszym sposobem uporania się z powyższą infekcją.

Jeśli spodobał Ci się artykuł, daj znać, o czym jeszcze chciałbyś u nas przeczytać. Mamy nadzieję, że wiedza, jaką przekazujemy, jest dla Ciebie praktyczną i przydatną w codziennym życiu.

Zapraszamy również do naszego centrum na konsultacje dotyczącego Twojego zdrowia.

Już dziś możesz się umówić na wizytę.

Bibliografia:

Kayser F. H., Bienz K. A., Eckert J., Zinkernagel R. M.; Mikrobiologia lekarska; pod red.: Heczko P.B., Pietrzyk A.; Wydawnictwo lekarskie PZWL; Wraszawa 2007;

Podsiadły E.; Zakażenia wywołane przez bakterie wewnątrzkomórkowe (Chlamydiozy) [W:] Choroby zakaźne i pasożytnicze tom 2, pod red. Cianciara J., Juszczyk J.; Wydawnictwo Czelej; Lublin 2012;

Mizerski W.; Zarazki których należy unikać; Wydawnictwo Adamantan; Warszawa 2009;